Pierwsze wieści…

Od lutego jestem w nowym domu. Po tygodniowym pobycie czuję, że jest mi tu dobrze i jestem szczęściarzem. Nowi właściciele o mnie dbają, ciągle mnie przytulają i nie wiem, kto bardziej tego potrzebuje oni czy ja 🙂 Nie spuszczam ich z oczu, ciągle jestem przy nich, tak bardzo potrzebuje być blisko. Pańcie cały czas do mnie mówią i mimo, że nie słyszę doskonale ich rozumiem odwzajemniając im to merdając ogonem. Wiem, że odnalezione zostało moje miejsce na ziemi. Bardzo Wam dziękuje za troskę i pomoc.

A my pozdrawiamy
Aga z rodzinką

Poprzednie wpisy:
Basket – traktuje suczki jak prawdziwy dżentelmen – to prawdziwy skarb dla miłośnika labradorów
Kocham wszystkich ludzi, a kto pokocha mnie?