Wymagania Zojki były specyficzne, ale udało się dopasować dom. Wyadoptowana. Minął miesiąc, odkąd Zoja jest z Nami, więc coś już możemy powiedzieć na jej temat.

Zoja to żywiołowa sunia, lecz zaniedbana jeśli chodzi o socjalizację.
Ale zacznijmy od początku 😉 Wesoła, energiczna, kochająca ludzi i psiaki. „PSIAKI” – z Nimi ma problem, ale taki, że nie została nauczona lub korygowana przy witaniu się z Nimi.
Idąc na smyczy, gdy zobaczy psa dostaję szału, skacze i wyrywa się w każdą stronę. Próbowaliśmy coś z tym robić, ale potrzeba na to sporo czasu i trzeba się temu stawić, bo jest to duży problem w utrzymaniu jej na smyczy. Ja osobiście w takiej sytuacji nie mogę sobie z tym poradzić. Poza tym chodzi ładnie na smyczy. Spuszczona z Niej trzyma się człowieka i przychodzi na zawołanie.
Jak każdy młody psiak uwielbia zabawy, szaleństwo w wodzie i kocha zabawki 🙂 Najlepiej byłoby, by trafiła do domu z innym psem, bo uwielbia zabawy z Naszą Labradorką – trochę to rozładowuje przy tym jej energię.
Przez większość czasu jest w ruchu, chociaż przy Naszej Suni nauczyła się, że czas na odpoczynek musi być!
Zna komendę siad, łapa i prawie leżeć 😉 Na zawołanie szuka piłki 🙂
W domu zachowuje czystość od samego przyjazdu, lecz w innych domach zdarzyły się siuśki, do dziś zastanawiam się z jakiego powodu..
W kontaktach z domownikami jest bardzo wesoła, lubiąca być w centrum uwagi, próbuje czasem wchodzić ludziom na głowę, w dosłownym znaczeniu 😛
Jazda samochodem bezproblemowa, chętnie wskakuje do auta i podczas jazdy jest spokojna.
Pod nieobecność w domu nie niszczy, ale podkrada jedzenie, ściągając talerze ze stołu lub otwierając paczki ze smakołykami.
ZOJA NIE MA W SOBIE AGRESJI.

Pozdrawiam Kamila z domu tymczasowego.

Poprzedni wpis: Zoja – czarna, młoda Panienka do wzięcia

Nie wydajemy psów do budy lub do kojca.